Capitulo 1

 Rozdział pierwszy dedykuję Julci!
Tak tak tobie tygrysku! 

Dziękuję!

 jesteś ze mną od dawna!

Prawie od początku

 ale każdy komentarz od Ciebie 

daje mi ogromną satysfakcję!

  Kocham cię <3

Jesteś dla mnie jak przyjaciółka!

A przyjaciółki są na zawsze a nie na chwile!
Zakochałam się w tym zdjątku <3

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
~~~ Ogólnie ~~~
Promienie lekkiego słońca przedzierały się do pokoju pięknej złotowłosej....
Wstała z myślą, że musi udawać..
Wstała z myślą że jak zwykle nie ma nikogo...
Jak zwykle jest sama...
Jak palec....
Wszystko robi sama.....
Wszystko sama bo nie ma z kim.....
Każdy uważa ją za przybłędę... nawet się na nią nie patrzą.....
Myślą że ona nie ma uczuć...
I niewiedzą że wszystko co mówią rani ją jeszcze bardziej......
Każdego dnia na jej serduszku pojawia się kolejna blizna, rana.....
I kolejna...
I kolejna...
I kolejna...
I tak w kółko
Chciałaby żeby to się skończyło....
To jej marzenie...
Lecz myśli że nigdy się nie spełni
Ponieważ przestała wierzyć w tę magię marzeń
Ale czy aby na pewno?
czy jest pewna że to marzenie nigdy się nie spełni?
Cóż tak... lecz to tylko pozory.
W głębi jej pokaleczonego serducha jest wiara że jeszcze wszystko się ułoży

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Gdy przyzwyczaiłam się do promieni słonecznych, całkowicie otworzyłam swoje bursztynowe oczęta.
Delikatnie podniosłam się z łóżka i poczłapałam do łazienki. Bez namysłu weszłam pod prysznic i odkręciłam kurek z ciepłą wodą. Namydliłam swoje gładkie ciało waniliowym balsamem, a włosy truskawkowym szamponem. Gdy wszystko dokładnie spłukałam i wysuszyłam ciało, zarzuciłam ręcznik i udałam się do garderoby. Wzięłam pod pachę czarne krótkie spodenki, białą bokserkę i bieliznę.
z zestawem, w łazience skończyłam poranną rutynę...
Hmmm może coś o mnie??
mieszkam w Brazylii ale nie jestem Brazylijką..
jestem Argentynką kiedyś mieszkałam w Buenos Aires ale tata miał kaprys i tak oto znalazłam się tu.. żałuję że się przeprowadziliśmy choć w BA i tak nie miałam dla kogo zostać..~~Tak jak i tu~~
po prostu to miejsce jest takie... magiczne
chodzę do szkoły... tata karze mi się uczuć matmy i innych okropnych przedmiotów...
A tak na prawdę ja tego nie lubię..
Tata niby wie co dla mnie dobre... co ja mówię! on tego nie wie!
On się mną nie interesuje.. dla niego jest tylko praca...
Nie wie co tak naprawdę kocham
A ja kocham muzykę i taniec <3 tak jak mama
Mama z zawodu jest dietetyczką ale chcę uczyć śpiewu...
niestety nie ma tych możliwości przez ojca, w Brazylii nie ma żadne szkoły muzycznej...
Kończąc opowiadanie o moim beznadziejnym i smutnym życiu.
Dziś  czuję że zdarzy się coś złego...tylko co??
Bez makijażu w kitce zeszłam na dół... nigdy się nie maluje bo to nic nie daje i tak jestem brzydka.
 - Cześć
Przywitałam się z mamą i ojcem
- Hej Kochanie jak się spało?
Spytała mama.. no tak tak jest zbyt zajęty ''pracą'' żeby mi odpowiedzieć lub zwrócić na mnie uwagę... normalka...
 - okej coś się stało?
- a ....co się miało stać??
- mamo mnie nie oszukasz...
- wiesz przeprowadzamy się do BA
- C-cooo?
- Tak no bo wyjazd do Brazylii to był głupi wymysł twojego ojca więc
Dopiero to wybudziło z transu mojego ojca
- Głupi wymysł!?!? Angeles czyli sądzisz że to wszystko moja wina?!?!?
- Tak właśnie tak uważam Haroldzie przez ciebie nasza córka nie ma życia! zmuszasz ją do ciężkiej nauki, a nie wiesz co tak naprawdę kocha!
- Wiesz co jak możesz?!?!?!
- Tato, mama rację!!!
- Wiecie co!!?!?Jak możecie być tak niewdzięczne!?!?Chcę żeby było wam jak najlepiej!
- Nie widać tylko pracujesz nawet ze mną nie porozmawiasz!!!
- Ona ma rację ja tęż czuję się jakbym nie miała męża!!!
- CO!?!? Dobrze że się rozwodzimy!!!!
To co usłyszałam... nadal w to nie wierzyłam. Nie chcieli mi powiedzieć??
chcieli mnie okłamać?
Trzymać to w tajemnicy!??
- Córeczko nie chciałam żebyś się tak dowiedziała twój ojciec jest idiotą i nie zważa na słowa
- I co ja idiotą!?!?!?
- Tak przez ciebie się dowiedziała w tak perfidny sposób!
Ojciec tylko trzasnął drzwiami i wyszedł...
Po moich policzkach zaczęły spływać słone łzy wiedziałam że coś się stanie.. tylko teraz?!! Gdy nie mam u nikogo wsparcia i nikt nie wie jak tak naprawdę u mnie jest...cierpię bardzo...a to położyło pod wszystkim pieczątkę.. pieczątkę mojego bólu i cierpienia. Gorzej być nie mogło.
- Kochanie, myszko przepraszam Cię
- S-spokojnie mamo
- nie chciałam żebyś się tak dowiedziała.. tylko z twoim tatą nie układa nam się o początku... teraz nasze kłótnie są wiele ostrzejsze więc postanowiliśmy się rozstać, przepraszam przepraszam!
Teraz jeszcze bardziej płakałam z kim zamieszkam? z mamą czy tatą? Jak dam sobie radę  kolejnym okropnym problemem?
- Może położysz się spać?
Teraz najbardziej na świecie potrzebowałam wsparcia mojej mamy - Angeles każdy mówi na nią Angie. Pokiwałam tylko głową i poszłam na górę.. wiem jak ona musi cierpieć...
Położyłam się na łóżku i wypłakiwałam się w poduszkę...
Najgorsze jest to że ona ma rację....
przez tatę nie mam życia.....
I nigdy nie miałam
nie miałam, mam i mieć nie będę.
Siedziałam tak chwilę aż do pokoju wpadł ojciec.. nic go nie wzruszył mój widok
- O 20.15 mamy samolot bądź gotowa
i znów trzasnął drzwiami i poszedł do siebie... nie wierzę że jest człowiekiem be uczuć. Jak ja i mama mogłam się do niego tak pomylić??
Gorzko szlochałam i szlochałam.. aż nie wiem kiedy zasnęłam...

~*~*~*~~*~*~~*~*~~*~*~*~*~*~*~~~*~*~*~*~*

Nie wiem co robić??
Udawać??
Udawać kogoś kim nie jestem
nie tak pogorszę sprawę
Tak będzie lepiej..
Nikt mnie nie zrani
I co że ja będę ranić ich??
To  nic nie znaczy!
Przynajmniej ja nie będę cierpieć!
Co robić?!!? Co robić!?!!
Nagle usłyszałam pukanie do drzwi
- Córciu, pamiętasz że dziś właściwie za chwile przychodzi moja dziewczyna??
-  tak tak tato będę gotowa!
mój tata - German jest osoba bardzo punktualną i wymagającą...
ale bardzo go kocham...
Mam tylko go po śmierci mojej mamy stałam się taka... każdy mnie zostawił... był ze mną tylko tata i babcia...
''Taka'' mam na myśli moją ''zmianę'' czyli udawać divę...
Mimo wszystko myślę że to dobre rozwiązanie
Ehhhh,..
Sama nie wiem.. przecież ja taka nie jestem!
Podeszłam do potężnej szafy i wyjęłam z niej białą koszulkę i morelową spódnicę. Na stopy włożyłam niskie koturny..
Właśnie!?!?!?! przecie ja nie ubieram się jak diva!
Zrezygnowana zeszłam na dół. (byłam już uczesana i umalowana)
dosłownie minutę później zadzwonił dzwonek do drzwi...
No tak.. ona też jest punktualna..
nie znam jej ale wiem to z historii taty.
Otworzyłam drzwi a przed nimi ujrzałam młodą kobietkę, szatynkę z pięknym i ufnym uśmiechem...
nie powiem... zrobiła na mnie dobre wrażenie.
- Witam Esmeralda Sultani
- Dzień Dobry, Violetta Casitllo
Podałam jej rękę a ona chętnie ją uściskała...
- to ty! Ty jesteś tą słynną córką Germana?? Marzyłam żeby cię poznać!
- Ja również proszę pani
- Eeee nie mów do mnie proszę pan,  jestem Esmeralda po prostu Esme ;)
- Dobrze proszę pa... yy Esme
- Wiesz cieszę się że German ma córkę.. ja niestety jej nie mam, a zawsze marzyłam żeby móc chodzić z nią na zakupy, szczerze porozmawiać...
- to dobrze bo zapisuję się do Studia On Beat, i potrzebny mi strój i nowe ubrania.
- Będę jutro o 12.00
Uśmiechnęłam się z wdzięcznością... Czyżby tata w r e s z c i e dobrze wybrał?? Chyba tak! <3 Ja również chcę tego czego Esme... chciałabym by była moja mamą..


^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
heeej!
wiem wiem beznadzieja! i dupa!
I znów zawiodłam no ale cóż...
Przepraszam że tak krótko....
Julciu Doman OGROMNIE Cię przepraszam że dedykuję Ci takie badziewie
MAM INFO!

OD 29.06 LUB 30.06 NIE będę dodawać postów przez 12 dni ponieważ jadę do Grecji na obóz a nie mam netu w telefonie będę  miała MNÓSTWO zaległości więc będę nadrabiać jak wrócę...
I raczej czytane za komy zabiorę się jak wyjdę na prostą ;)

Ps. Jak sądzicie kogo pierwsza perspektywa??
Pps. Kto chce żebym zajmowała miejsca niech pisze w komie!
To tyle :3 
Miejsce zajelam tylko kilku osobom! I od razu mowie przepraszam ze nie wszystkim! Ale brak mi czasu!!

Kocham Was <333